Party Time!

Hoe saai het misschien ook mag klinken: zondag heeft Gabrielle ons weer meegenomen naar het strand! Aangezien ik jullie niet weer lastig ga vallen met verhalen over geweldig weer, lekker eten en een zeer ontspannen dag, zal ik het houden bij de bijzonderheden. We hebben eindelijk een pareo!! Na heel wat afdingen hebben we alledrie een soortgelijke gekocht alleen dan met andere kleuren. We hadden overigens een plek gevonden waar we helemaal niet lastig werden gevallen met verkopers. We lagen namelijk op een stukje achter het strand wat bij een restaurantje hoorden. Er mogen daar geen verkopers komen maar ze hebben wel een paar eigen kraampjes waar we dus rustig rond konden kijken en onze pareo konden kopen.
Deze stranddag was de zee zo onstuimig dat er allerlei vreemde vissen en gigantische kwallen aanspoelden. Deze keer dan ook niets anders gedaan dan pootjebaden en zonnen…

Na afloop zijn we nog op ziekenbezoek geweest in een privékliniek bij het strand. Het is het Lamtoro Hospital waar eigenlijk alle blanken verkerend in een medische noodsituatie worden heengebracht. Dit omdat er gedacht wordt dat je daar als blanke toch het geld wel voor hebt. In Kubuneh woont een wat oudere Brit die bij ons onder behandeling was voor een wond op zijn vinger. Gezien het feit dat hij diabeet is en leeft op één nier die ook nog eens gedoneerd is en inmiddels in slechte conditie is, wilde dit niet echt genezen. De familie wilde hem daarom terug hebben in Engeland en hij stond dan ook al op het vliegveld van Yundum toen hij daar ter plekke in stortte. Hij is in zeer slechte conditie vervoerd naar het Lamtoro Hospital waar ze hem verder hebben behandeld en hij wonderbaarlijk toch wel weer wat opknapte!
Desondanks blijkt het dat twee van zijn vingers al aan het afsterven zijn en dat ze over wilden gaan tot amputatie om op deze manier de rest van zijn hand en arm te kunnen sparen (de infectie was al aan het doorzetten in zijn onderarm). Gezien de hygiënische omstandigheden adviseerde Gabrielle dit in Engeland te laten doen. Het vliegtuig wilde hem echter alleen aan boord als er iemand bij hem is die medische hulp kan verlenen, wat ook wel logisch was gezien het feit dat hij erg verzwakt was. Zodoende is Gabrielle afgelopen dinsdag met de man naar Engeland gevlogen om vervolgens vrijdag weer terug te komen. We waren heel blij toen we een sms-je kregen met de tekst dat hij levend was aangekomen. Wanneer iemand in zijn gezondheidstoestand namelijk moet vliegen inclusief één overstap, is dat namelijk niet erg vanzelfsprekend.

Dinsdag hebben we een huwelijksfeest meegemaakt! Ollie (ofwel Oliver, onze duitse gast) is getrouwd met Isatou. Ze kenden elkaar al twee jaar en hij kwam dan ook al regelmatig op de compound. ’s Ochtends gingen ze allebei in groene traditionele kleding naar Banjul voor ondertekening van de huwelijkse voorwaarden. Dat het echte liefde was is wel duidelijk: Ollie heeft zich bekeerd tot de islam en Isatou is bezig met het leren van Duits en moet daarvoor zelfs het alfabet nog leren (ze is nooit naar school geweest en kan dus ook niet lezen).
’s Middags en ’s avonds waren er allerlei gasten uit de omgeving. De hele dag liep het af en aan, werd er gekookt door Kumba en was iedereen muziek aan het maken en aan het dansen. Heel veel vrouwen zie je hier wild dansen met kinderen op hun rug. Één vrouw besloot echter dat ze makkelijker kon dansen als ze haar twee maanden oude dochtertje niet bij zich had, en duwde deze dus zonder pardon in Floor haar handen. Ik moet bekennen dat we verbaasd waren, maar heel erg vonden we het natuurlijk niet! We hebben haar even meegenomen naar ons huisje, waar we er al snel achter kwamen dat ze behoorlijk moe was. Ze was constant aan het gapen, maar alles wat in de omgeving gebeurde was natuurlijk zo interessant dat ze echt niet wilde gaan slapen. Op een gegeven moment willen we zelf ook weer richting het feest, en we besluiten dan ook om haar gewoon mee te nemen. Ik draag haar op mijn armen en probeer haar in slaap te krijgen. Na een tijdje bewegen en zingen vallen haar oogjes dan ook eindelijk dicht. Ze slaapt zo vast dat zelfs wanneer ze opgepakt wordt om naar huis te gaan, ze nog heerlijk verder slaapt.
Nadat ik haar kwijt ben besluit ik me om te gaan kleden en gezellig met de rest mee te gaan dansen. De Gambianen blijken het geweldig te vinden en alle kinderen hangen om ons heen.
Het was echt een geweldig feest, en ik heb die nacht dan ook fantastisch geslapen!

Groetjes!! Mars

Check m'n foto's op www.marshalankreijer.mijnalbums.nl